Semiotyka: co to jest i jak odnosi się do komunikacji
Semiotyka, znana również jako semiologia lub teoria znaków , jest badaniem tego, w jaki sposób używamy znaków do tworzenia i przekazywania znaczeń i znaczeń podczas komunikacji.
Jest to teoria, która miała istotne reperkusje w naukach humanistycznych i społecznych, ponieważ pomogła nam w głębokim zrozumieniu naszej komunikacji, nawiązywanych przez nas interakcji oraz niektórych elementów kontekstów, w których się rozwijamy.
Następnie przeglądamy ogólnie, czym jest semiotyka, jakie są jego wcześniejsze zdarzenia i jakie skutki wywierały na nauki społeczne i humanistyczne.
- Powiązany artykuł: "Proxemics: co to jest i jak pomaga nam to rozumieć przestrzenie"
Czym jest semiotyka?
Semiotyka to dyscyplina naukowa odpowiedzialna za naukę znaki i sposoby konstruowania i przekazywania zmysłu podczas komunikacji , Jest to część teorii języka, gdzie znak jest definiowany jako minimalna jednostka zdania; element (obiekt, zjawisko, sygnał), który jest używany do reprezentowania lub zastępowania innego, który nie jest obecny; po czym znak jest elementem wypełnionym znaczeniami.
Aby się tego nauczyć, semiotyka dzieli się na trzy główne gałęzie: semantykę, pragmatykę i składnię. Wśród jego poprzedników jest teoria znaków Saussure'a, która jest również znana jako semiologia.
W rzeczywistości termin semiologia pochodzi od greckiego "semeion" oznaczającego znak. Jego doświadczenie można znaleźć w dziedzinie filozofii atomistycznej , a także w XVII wieku, kiedy John Locke mówił o semiotiké jako nauce lub zestawie zasad wyjaśniających znaki.
W tym samym wieku niemiecki filozof Johann Lambert napisał traktat, w którym poruszał ten sam temat, już pod pojęciem semiotyki. Jednak najbardziej uznanym antecedentem tej dyscypliny jest XX wiek i badania Ferdinanda de Saussure i Charlesa Sandersa Peirce.
Jak każda inna dyscyplina, semiotyka przeszła różne etapy i Został przekształcony zgodnie z różnymi nurtami filozoficznymi i naukowymi , Zecchetto (2002) mówi o trzech generacjach semiotyki: pierwsza z nich powstaje mniej więcej w 1950 roku i charakteryzuje się myśleniem strukturalistycznym; drugi, w 1970 r., ma podejście, które dąży do poststrukturalizmu; a w trzecim, około 1980 r., powstaje pytanie o interakcję między tekstem a rozmówcą, więc jest to paradygmat interakcjonisty.
- Może interesuje Cię: "Interakcja symboliczna: co to jest, rozwój historyczny i autorzy"
Semiotyka czy semiologia? Różnice
Chociaż odpowiedź zależy w dużej mierze od tego, na kogo autor jest proszony, w kategoriach ogólnych są używane zamiennie .
Niemniej jednak są tacy, którzy bronią tej semiologii, to teoretyczny opis systemów symbolicznych w ogóle; a semiotyka odnosi się do badań poszczególnych systemów, na przykład obrazów, mody, kina, reklamy, między innymi.
Na poziomie formalnym, a zwłaszcza od 1969 r., Kiedy to Międzynarodowe Zrzeszenie Studiów Semiotycznych (IASS) zostało zinstytucjonalizowane, uznaje się jeden termin: semiotyka; aby objąć dwa rodzaje badań, o których wspomnieliśmy.
Poza tekstem: semiotyka obrazu
My ludzie komunikujemy poprzez prawie wszystkie (jeśli nie wszystkie) rzeczy, które robimy: co mówimy i czego nie robimy; poprzez nasze ruchy, gesty lub postawy, a nawet poprzez bardziej złożone narzędzia, które obejmują nasze zmysły, takie jak reklama, kino, muzyka itp.
Dlatego semiotyka jest nauką, która ma więcej niż jedną metodę: może badać znaczenie, które jest konstruowane i przekazywane nie tylko za pomocą języka ustnego lub języka pisanego, ale może również analizować na przykład plakat reklamowy i jego elementy (w jaki sposób jego język, obrazy lub formy estetyczne są ustrukturyzowane i wykorzystywane) iw ten sposób zrozumieć, co to jest znaczenie , znaczenie, a nawet efekt lub związek, który zostanie ustalony z odbiorcami.
Jego znaczenie w naukach społecznych
Semiotyka odegrała ważną rolę zarówno w badaniach komunikacji językowej i ludzkiej, jak iw rozumieniu zjawisk psychologicznych i społecznych generowanych przez tę komunikację.
Właśnie dlatego semiotyka wiąże się w istotny sposób z problemem wiedzy i ze sposobem, w jaki znaki pozwalają nam do niego dotrzeć.Innymi słowy, semiotyka, badanie znaków, daje nam punkt widzenia na rzeczywistość oraz na temat sposobu, w jaki rzeczy nabywają i przekazują znaczenie, co było szczególnie przydatne w rozszerzaniu zakresu nauki ludzki
Niektóre z jego krytyki krążą wokół tego, że semiotyka jest dyscypliną, która stara się objąć zbyt wiele rzeczy, którymi jego metody stają się rozproszone, a czasem trudne do uzasadnienia za pomocą tradycyjnych metod naukowych.
Bibliografia:
- Bobes, M. (1973). Semiotyka jako teoria lingwistyczna. Madryt: Editorial Gredos.
- Międzynarodowe Stowarzyszenie Studiów Semiotycznych (IASS). (S / A). Krótka historia Źródło: 10 kwietnia 2018. Dostępne pod adresem //iass-ais.org/presentation-2/short-history/.
- Zecchetto, V. (2002). Taniec znaków. Pojęcia semiotyki ogólnej. Ekwador: Edycje ABYA-YALA.
