Korzystne skutki filozofii na dzieci
Filozofia jest jedną z dyscyplin najbardziej dotkniętych boomem Mentalność produktowa : to, co nie wytwarza wartości dodanej, wyraźnie i wyraźnie jest pogardzane i jest spychane do pnia mylących elementów bez użyteczności.
Ten degradacja wartości filozofii Widać to bardzo wyraźnie w środowisku uniwersyteckim, ale w kształceniu obowiązkowym perspektywy nie są szczególnie korzystne.
Filozofia i dzieci
Po co inwestować czas i pieniądze w promowanie linii wiedzy i konkurencji, które zostaną skrócone, gdy nadejdzie czas rynku pracy?
Do tych argumentów socjologicznych musimy dodać te psychologiczne. Powszechnie wiadomo, że wielu studentów nie musi korzystać z filozofii, ponieważ psychologia rozwojowa pokazuje trudności (lub niezdolność) młodszych dzieci do radzenia sobie z abstrakcyjnymi pomysłami .
Zobacz w tym względzie teorię etapów rozwoju Jeana Piageta. Oczywiście badania nad rozwojem łączności mózgowej (niezbędne do tworzenia abstrakcji, które są właściwościami dzielonymi przez najróżniejsze obiekty) wskazują, że nie w pełni się to konsoliduje do trzeciej dekady życia. Czy kształcenie w krytycznym myśleniu nie jest konieczne dla najmłodszych?
Poza treścią, praxis
Najnowsze badania sugerują, że nauczanie filozofii dzieci może spowodować znaczną poprawę poziomu inteligencji , Badanie przeprowadzone przez hiszpańskich badaczy (Roberto Colom, Félix García Moriyón, Carmen Magro, Elena Morilla) i których wyniki zostały opublikowane w Nauczanie analityczne i Praxis filozoficzne, jest badaniem podłużnym, które było obserwowane przez 10 lat, od 6 lat do ukończenia szkoły średniej, grupy, która była nauczana cotygodniowych zajęć filozoficznych (455 chłopców i dziewcząt) i grupy kontrola, której te klasy nie były nauczane (321 chłopców i dziewcząt). Zarówno grupa kontrolna, jak i grupa terapeutyczna miały taki sam profil społeczno-ekonomiczny i obie należały do uczniów szkół prywatnych w rejonie Madrytu.
Wyniki pokazują, że członkowie grupy leczenia zwiększyli swoje CI o 7 punktów (ogólne zdolności poznawcze) i 4 i 7 punktów w inteligencja płynna i wykrystalizowana, odpowiednio. Ponadto zajęcia z filozofii z dziećmi zmniejszyło akumulację na przestrzeni lat liczby studentów w "strefie ryzyka" (z relatywnie niskim wynikiem IQ), typowy problem instytucji edukacyjnych.
Jeśli chodzi o wpływ tych sesji na cechy osobowości, studenci filozofii od najmłodszych lat wykazywali tendencja do ekstrawersji, uczciwości i emocji , Cechy te mogłyby zostać ulepszone, a nie przez treść zajęć, poprzez modalność nauczania wymaganą przez filozofię, która powinna być nauczana na zajęciach: grupy dyskusyjne, debata na pytanie z góry przyjęte pomysły i ciągła propozycja pytań. Filozofia z dziećmi wymaga znacznie bardziej demokratycznej struktury klasowej w którym uczeń jest aktywnym podmiotem wraz z resztą kolegów z klasy, a nauczyciel staje się pomocnikiem i przewodnikiem po badaniach studentów (coś, co bardzo dobrze łączy się z teorią strefy bliższej rozwoju Wygotskiego).
Nowy paradygmat
Jeśli podsumujemy, zobaczymy to specyfika filozofii nie jest tak bardzo treścią tych badań rozumiany jako "pakiet informacyjny", który jest przekazywany jednostronnie przez nauczyciela uczniom, ale rola tej dyscypliny jako właściwej struktury do formułowania pytań i proponowania odpowiedzi, to znaczy do opracowania właściwego sposobu widzenia świata. Ta dynamika kwestionowania rzeczy nie musi być ograniczona do tematów, które nie mogą być objęte przez umysł dziecka, tak jak sport jest ważny dla wszystkich ludzi, niezależnie od ich zdolności do przyrostu masy mięśniowej.
Filozofia może sama w sobie stanowić zdrowy nawyk i szkolenie dla problemów transcendentalnych, które pojawią się na późniejszych etapach rozwoju, a także oferować przestrzeń, w której zarządzać intersubiektywnością i zrozumieniem z innymi .
